Otavalo, hasta pronto y hola Ruta del Sol!

Zaterdag zijn we naar Otavalo geweest, ongeveer drie uur rijden met de bus. Vele mooie vergezichten gezien, waaronder een vulkaan. Aangekomen in Otavalo hadden we slechts anderhalf uur de tijd om de markt te bezoeken. Deze markt bestaat al honderden jaren en is erg kleurrijk. Het meeste dat er verkocht wordt, is met de hand gemaakt. Otavalo is bekend om excentrieke weefwerken.
Daarna verder voor een Ecuadoriaanse lunch. Soep, rijst, kip en salade en een of ander moeilijk te omschrijven toetje, dat ik overigens vriendelijk heb afgeslagen :)
Door naar het Quicocho Lake. Waauw tussen de bergen verscholen lag een prachtig meer. Hier even gezeten en van het uitzicht genoten.
Het busje weer in richting een andere Mitad el Mundo. Lang niet zo interessant dan op de eerste plek waar we waren geweest..toch even een kiekje gemaakt.

’s Avonds met een aantal van de groep wat gaan drinken en Lorijn en ik zijn weer in een salsa bar blijven plakken. Wederom een heerlijke avond gehad.

Zondag zijn we met Mette (Deens meisje dat ook in ons gezin woont), Maria (meisje uit Zweden wat we kennen van school) gaan fietsen door Quito. Wat een belevenis. We hadden super fijne moutainbikes gehuurd en dat was geen overbodige luxe. Berg op, berg af…en dan met die hoogte, het was redelijk slopend haha. Elke zondag is er voor een groot deel van de stad, een autoloze zondag. Families trekken massaal de straat op; te voet, op de fiets, kinderen spelen op straat en het park was overvol. Straten worden iedere zondag speciaal afgezet en er wordt zo een fietsroute gecreeerd, dat overigens onder toeziend oog van de politie wordt geleid. Erg leuke belevenis. Er werd veel georganiseerd; marktjes, op een plein was een podium opgezet en op het plein zelf konden de mensen salsa (leren) dansen. Ook was er de route gratis water verkrijgbaar, dat ging er wel in na een aantal flinke klimmen.
Na het fietsen in het park neergeplofd met een grote beker gemengd vers fruit. Lorijn en ik zijn nog even over het marktje geslenterd en daarna op naar huis. Jammer genoeg heeft het park vele in- en uitgangen, dus we hebben er iets langer over gedaan dan gepland ;-)

Thuis mijn laatste koude (!) douche en mijn backpack verder ingepakt. Gelukkig hoef ik niet alles mee te nemen. Van mi mama mag ik alles hier laten wat ik tijdens mijn rondreis niet nodig heb.
Het diner was weer verrukkelijk. Nog gezellig thee gedronken en toen was het tijd voor het afscheid, echt niet leuk! Maaaaaar ik zie ze volgende week weer :-) Felippe (zoon) heeft me naar Quitumbe gebracht. Een uurtje rijden van Quito. Dit is overigens een héél groot busstation. Alle lange busreizen vertrekken vanaf dit station.

Wachten op mijn profesora. We hadden om 21 uur afgesproken en ik was er om half 9. Zij was natuurlijk weer op zijn Ecuadoriaans op tijd…niet dus. Pff, ze kwam een half uur te laat. Bleken een aantal bussen al vol te zitten (er gaan er echt meerdere per uur!!) en moesten we tot 23.30 uur wachten. Ik baalde er behoorlijk van.
Ik was kapot, maar in de bus had ik al snel door dat er van slapen weinig terecht zou komen..De buschauffeur vond het namelijk steeds weer een uitdaging om de bochten in de bergen zo hard en scherp mogelijk te nemen, tot grote schrik van mij. Bohhh, je werd nog net niet uit je stoel gelanceerd als hij weer eens flink op de rem moest of de bocht net iets te scherp nam.
Er zat trouwens nog een addertje onder het gras, we bleken geen rechtstreekse bus te hebben, dus zijn we om 6.30 uur gestrand in Bahía de Caraquez (de plaats waar ik ook vrijwilligerswerk ga doen). We moesten plaatsnemen in een overvolle lokale bus. Een blikje sardientjes is er niks bij :-)

Eenmaal aangekomen op zoek naar ons hostel. We konden het niet vinden, dus hebben we nog een flinke ochtendwandeling gemaakt, lang leve mijn grote vriend de backpack, bootcamp is er niks bij hihi…
Uiteindelijk toch gevonden en lekker neergeplofd voor een heerlijk ontbijtje en daarna een beetje uitgerust. Ik heb een leuk hutje aan het strand en ik kan heerlijk genieten van de zeegeluiden. Overigens zit mijn hutje vol met gaten en spleten en houden mijn huisdiertjes ervan om flink geluid te maken als ik stil ben. Dat wordt nog wat vannacht!
Natuurlijk vandaag ook weer 4 uur Spaanse les. Deze profesora houdt overigens van praktische oefening, dus mijn spreekkunsten worden flink op de proef gesteld. Nog een klein duikje genomen in de Pacific, heerlijk water!

Dadelijk lekker gaan uiteten in het dorpje. Een gezellige straat vol met barretjes, restaurantjes aan het strand. ’s Avonds schijnt het hier erg gezellig te zijn, ik ben benieuwd!

Morgen reizen we verder naar Bahía de Caraquez en hier blijven we ook een nachtje. Kan ik dus alvast kennismaken met mijn volgende woonplaats, ik zal hier tijdens mijn vrijwilligerswerk drie weken verblijven.

Hasta pronto,
Esther xxx