La Familia Sosa

Hola!

Gisteren was het vroeg dag in Montfort, kwart voor 6 zaten we in de auto: paps, mams, Gonzo en ik.

Kwart voor 8 op Schiphol, zelf inchecken en bagage droppen...raar dat je dat zelf moet doen. Het was echt super druk! Nog tijd voor een broodje en toen kwam het afscheid waar ik enorm tegen opzag. Ik heb er nog nooit zo’n moeite mee gehad. Maar de ervaring van vorig jaar gaat je niet in de koude kleren zitten. Papa en mama probeerden me gerust te stellen en ook Gonzo deed zijn best, hoe gek het ook klinkt.

Ik heb na de paspoortcontrole Lorijn gesmst en al gauw vonden we elkaar. We zaten niet bij elkaar in de buurt in het vliegtuig dus in Ecuador op elkaar gewacht.

Het was een lange vlucht. Ik begon me overal druk om te maken, maar vooral de onzekerheid speelde me parten. Als alles maar hetzelfde is als ik terug kom, dacht ik steeds.

In Ecuador aangekomen ging alles heel snel. Daar kwamen Lorijn en ik er ook achter dat we in hetzelfde gastgezin blijken te zitten. Taxichauffeur stond ons al op te wachten en binnen 15 minuten waren we bij ons gastgezin. We werden opgewacht door onze abuela (oma). We voelden ons meteen welkom en kregen thee met koekjes. Oma spreekt geen Engels, evenals het grootste deel van de overige familieleden. Een zus (Annie) spreekt heel goed Engels, onze moeder zogezegd. Ze vertelde er meteen bij dat ze dat alleen de eerste dag sprak, want we worden gewoon in het diepe gegooid. De man (Fausto) in huis is erg grappig. Hij praat veel en zo nu en dan kan ik wel begrijpen wat hij bedoeld :-) De andere familieleden hebben we nog niet ontmoet; de kinderen van Annie en Fausto en nog twee zussen van Annie.

We een rondleiding door het huis gekregen; heel oud, maar erg sfeervol. Veel vrolijke kleurtjes, spulletjes, heel veel plantjes en goed verzorgd allemaal. Als je iets verder kijkt zie je natuurlijk ook de schimmels, gaten in de muren en plafonds, bladerende verf, etc.
Lorijn en ik delen een kamer, oude ruimte die een beetje is opgeknapt. Wc en douche zijn in een gebouwtje buiten, dus vannacht al wat nachtelijke avontuurtjes beleefd.

Om 19 uur gezamenlijk gegeten; heerlijke soep met zoute popcorn en rijst met kip. Ik heb maar een beetje gegeten, omdat ik nog zo vol zat van al het eten in het vliegtuig.
Huisregels besproken, do’s en don’ts in Quito; sow toch wel spannend allemaal. Vooral de dingen die niet mogen. Maar ja, als je nadenkt doe je dat in Nederland ook niet.

We lagen er vroeg in: 20.30 uur. Ik was kapot! Het is hier 7 uur vroeger dan in Nederland. Helaas is er geen internet, maar op school wel, dus daar kan ik deze week mijn verhaaltjes kwijt.

Best lekker geslapen, tot een uurtje of 6. Om 8.20 uur is er ontbijt en gaan we naar school samen met een meisje die hier al een week verblijft. Medde uit Denemarken. We zijn door mis padres gebracht en voorgesteld aan de leraren en een rondleiding door de school. Erg sfeervol, je voelt je meteen thuis!

Ik moet mijn plek en draai nog vinden; het is allemaal zo nieuw, maar uiteindelijk weet ik ook dat alles goed komt.

Ik krijg op het moment Spaanse les, nou het gaat er pittig aan toe! Pff..echt intensief, maar heel leerzaam!

Besos Esther