Pannenkoeken
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
17 Juli 2011 | Vietnam, Can Tho
Vandaag begonnen in de Pagoda. We waren voorbereid..maar viel toch wel zwaar. Al bleek het vandaag beter te zijn dan vorige week zeiden Alice en Isa. Phuong had met de Pagoda gebeld en gevraagd of we ze mochten douchen. Gelukkig mocht dat. Het was feest voor de kinderen. 40 kinderen onder de douche, Mieke en ik hebben ze afgedroogd. We zagen dat de kinderen onder de blauwe plekken zitten. Niet zomaar een plekje...maar hele stukken waren blauw. De kinderen hebben geen speelgoed en duwen, trekken en slaan er op los. Ook wij zijn doelwit. Verder zijn er een hoop kinderen die letterlijk schreeuwen om aandacht. De kinderen zijn niet zindelijk, dragen geen luiers en plassen en poepen waar ze staan of zitten..dus ook bij je op schoot als je pech hebt.. Deze twee uur waren slopend.
Naar huis, fruit gekocht en even bijkomen. Vanmiddag City Orphange. Gisteren hebben Isa en ik een stapel pannenkoeken gemaakt. Ook hiervoor heeft Phuong met het weeshuis gebeld of we dit wel mochten. Het mocht gelukkig. In elke groep hebben ze gesmuld. Soms wat twijfelend begonnen, maar toen ze de smaak te pakken hadden...haha. Heerlijk om die snoetjes te zien.
Bij groep 2 konden we geen pannenkoeken uitdelen, omdat deze kinderen heel moeilijk eten en slikken.
Alice had een heel moeilijk kindje om te voeden. Zij heeft epilepsie en krijgt heel veel aanvallen achter elkaar, ook tijdens het eten. Daarbij heeft ze een zware vorm van astma.Op een gegeven moment waren we met zijn tweeen bezig met haar,omdat ze tijdens aanvallen zo verkrampt dat je haar met zijn tweeen goed moet vasthouden. Later pakte een man het over en toen ging het mis...ze stikte bijna, liep blauw aan en wij hebben haar van het voedingskussen afgehaald en het eten laten uitspugen. Het was afschuwelijk..het duurde even voordat ze weer ademde, de verzorgers deden niks en stonden er wat bij te lachen..van dommigheid waarschijnlijk.
Boven waren de verzorgers vandaag niet veel beter. We konden niks goed doen, riepen vanalles en lachten ons recht in ons gezicht uit. Verschrikkelijke sfeer. De kinderen hebben echter genoten van de pannenkoeken, met een aantal hebben we gekleurd en de kleintjes hebben rustig kunnen spelen met ons.
Ik ging verslagen naar huis. Wat een dag. Vanavond zouden we eigenlijk met Phuong (van het Charity Hospital) wat gaan drinken, maar we hadden daar beiden eigenlijk geen zin meer in. We zijn lekker even op bed gaan liggen, hebben de dag besproken en hebben toen uitsmijters gemaakt.
Nu ik dit alles opschrijf, merk ik dat het me goed doet om het even kwijt te zijn. Morgen hebben we lekker vrij en gaan Mieke en ik naar een massagesalon, om even alles los te laten.
Veel liefs,
Esther
Naar huis, fruit gekocht en even bijkomen. Vanmiddag City Orphange. Gisteren hebben Isa en ik een stapel pannenkoeken gemaakt. Ook hiervoor heeft Phuong met het weeshuis gebeld of we dit wel mochten. Het mocht gelukkig. In elke groep hebben ze gesmuld. Soms wat twijfelend begonnen, maar toen ze de smaak te pakken hadden...haha. Heerlijk om die snoetjes te zien.
Bij groep 2 konden we geen pannenkoeken uitdelen, omdat deze kinderen heel moeilijk eten en slikken.
Alice had een heel moeilijk kindje om te voeden. Zij heeft epilepsie en krijgt heel veel aanvallen achter elkaar, ook tijdens het eten. Daarbij heeft ze een zware vorm van astma.Op een gegeven moment waren we met zijn tweeen bezig met haar,omdat ze tijdens aanvallen zo verkrampt dat je haar met zijn tweeen goed moet vasthouden. Later pakte een man het over en toen ging het mis...ze stikte bijna, liep blauw aan en wij hebben haar van het voedingskussen afgehaald en het eten laten uitspugen. Het was afschuwelijk..het duurde even voordat ze weer ademde, de verzorgers deden niks en stonden er wat bij te lachen..van dommigheid waarschijnlijk.
Boven waren de verzorgers vandaag niet veel beter. We konden niks goed doen, riepen vanalles en lachten ons recht in ons gezicht uit. Verschrikkelijke sfeer. De kinderen hebben echter genoten van de pannenkoeken, met een aantal hebben we gekleurd en de kleintjes hebben rustig kunnen spelen met ons.
Ik ging verslagen naar huis. Wat een dag. Vanavond zouden we eigenlijk met Phuong (van het Charity Hospital) wat gaan drinken, maar we hadden daar beiden eigenlijk geen zin meer in. We zijn lekker even op bed gaan liggen, hebben de dag besproken en hebben toen uitsmijters gemaakt.
Nu ik dit alles opschrijf, merk ik dat het me goed doet om het even kwijt te zijn. Morgen hebben we lekker vrij en gaan Mieke en ik naar een massagesalon, om even alles los te laten.
Veel liefs,
Esther
-
17 Juli 2011 - 16:04
Marieke:
Hee Es
Lees nu pas je verhalen. Klinkt erg zwaar soms...vind het echt super knap dat je dit doet!
Ben benieuwd naar nog meer belevenissen.
Geniet van je massage!!
Kuss marieke -
17 Juli 2011 - 19:37
Marlea:
Wat bij mij zo'n indruk maakt is dat het lijkt of de verzorgers niks om de kinderen geven maar gewoon hun werk doen en het komt bij mij zelf over dat dieren nog beter behandeld worden. Esther lees ik dit verkeerd of is het echt het geval.
Indien dit echt zo is vind ik het knap dat je hier van buiten zo rustig onder blijft ik zou van binnen koken en dat zou ik dan niet alleen van binnen kunnen houden. Ik zou hier echte tegen ingaan tegen de verzorgers. Natuurlijk schieten de kinderen daar niks mee op en zijn ze beter af als jullie de aandacht en tijd aan hun geeft dan dat je met de verzorgers je tijd gaat verdoen.
Maar petje af.
Marlea -
17 Juli 2011 - 20:26
Kees Methorst:
Hey Esther,
Tjonge, wat een situatie daar zeg. Vind het echt super goed van je dat je zoiets doet.
Hey, veel succes daar en een fijne vrije dag morgen, die heb je wel verdiend.
Groetjes, Kees. -
17 Juli 2011 - 20:54
Henny Scheers:
Verschrikkelijk als ik lees hoe die verzorgsters handelen. Maar goed dat jullie de juiste handelingen hebben gedaan. Jullie zullen toch wel flink geschrokken zijn.
Ik zou heel kwaad worden. Het zal hun manier van werken is, dat weten we dus niet, maar ik hoef dat niet te proberen bij de bewoners van St. Jozef.
Het is goed dat je met nicht Mieke de dag altijd kan doorspreken. Gooi het er maar uit, dat doet altijd goed.
Fijn dat jullie lekker morgen gaan ontspannen en wel een massage HEERLIJK.
Geniet daarvan.Dikke smak aan Mieke en tot morgennacht samen met je moeder.
Henny -
18 Juli 2011 - 09:53
Jantine:
Hey,
jeetje zeg, wat erg hoe die kinderen daar worden behandeld. Lijkt me echt niet leuk om te zien, en je kan zo weinig doen. Gelukkig zie je dan wel even die blije snoetjes als jullie er zijn. Rust lekker uit en geniet van de massage.
Isa kijkt nu ook mee en ze blijft maar vragen waar jij bent. Ik heb maar uitgelegd dat je heel ver weg bent bij andere kindjes. Daar is ze nu tevreden mee.
xxx Isa en Jantine -
18 Juli 2011 - 13:07
Silvia:
Hoi Esther,
Heftig de verhalen die ik lees, je bezorgt deze kinderen gelukkig een paar leuke uurtjes.
Voor de verzorgers is het alleen maar doen wat ze moeten doen, en geen haartje meer!!
Fijn dat je morgen ook een ontspannende dag hebt, laat je maar lekker masseren.
Fijne tijd en tot de volgende keer.
Groetjes Silvia. -
18 Juli 2011 - 15:29
Annemie En Dirk:
Hoi Esther, vandaag je site van Tessa gekregen en voor het eerst alles gelezen en de foto's bekeken. Het maakt je wel even stil, wat erg hoe die kindjes daar leven en wat geweldig dat je iets voor hun kunt betekenen. Vanaf nu gaan we je volgen, heel veel liefs van Annemie en Dirk. -
19 Juli 2011 - 01:10
Mama:
Ha sjatteke van mich
Als ik je dit berichtje stuur is het bij jullie al 8uur en zitten jullie al op de fiets naar het volgende avontuur, we spreken en zien je alle dagen ondanks al die ellende gaat het gelukkig goed met je.
Wat een glimlach van zo,n kindje met je doet, straalde jij uit toen je dit vertelde. En daar doe je het toch allemaal voor. Zijn benieuwd naar je werk schema van deze week en wachten weer op nieuwe verslagen en foto,s.
veel liefs en een dikke kus,
mama -
19 Juli 2011 - 02:36
Maatje En Henny:
Ha avonturisten.
Zo te lezen en zien in de straten en beruchte bruggetjes, hebben jullie je aardig kunnen redden in het verkeer. Mieke kijk uit val niet zoals Renee van de brug. hihi.
Was het lekker de massage. Zouden wij ook wel willen na zo'n drukke nacht. haaaaaaa.
Of moeten we naar Vietnam komen. Wij hebben besloten samen ook vrijwilligerswerk te komen doen ( wel samen met jullie ). Dan laten we de verzorgsters daar eens een poepie ruiken.
Even een vraag. Hebben jullie al een weekrooster gekregen ????
Nou succes weer met alles en tot morgennacht.
Dikke smak van ons beide. -
19 Juli 2011 - 09:37
Aïsha:
Hey Esther,
Ik heb zojuist al je verhalen gelezen en je foto's bekeken. Wat een ervaring zeg! Ik heb echt bewondering voor je dat je dit doet.. Super gewoon en wat ik zo kan lezen kunnen jullie echt iets voor de kinderen betekenen. Mooi!
Ik wens je nog heel veel plezier en heel veel mooie ervaringen. Ik ga je andere verhalen zeker ook lezen!
Groetjes x Aïsha -
19 Juli 2011 - 14:10
Piet/Tonny:
Als wij dit zien gaan veel herinneringen te boven komen.
Waren tijdens onze reizen in heel veel weeshuizen en zagen daar dezelfde beelden.
Je moet er mee om kunnen gaan anders is het niet te doen, heel knap hoor!!!!!!
We volgen je op de voet vooral omdat het ons weer aan het denken zet dat we zelf zo gelukkig zijn.
De meeste mensen beseffen ook niet als ze gezonde kinderen hebben wat dat is.
Ze springen daar heel luchtig overheen en denken dat alles maar heel normaal is.
Wij wensen je heel veel sterkte en ook tevens alle geluk.
Heel veel lieve groetjes,
Piet en Tonny,
Spanje
-
19 Juli 2011 - 16:30
Jelle Römkens:
Zo te zien heeft u het leuk in Vietnam. Met mij gaat het goed . Ik ben op de camping op de Heelderpeel met mijn vader. Ik hoop dat u het leuk heeft de rest van de weken.
GRTJES, Jelle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
