Home Sweet Home

Vorige week om deze tijd zat ik in het vliegtuig terug naar Nederland. Woensdagochtend 17 augustus ben ik aangekomen op Schiphol. Mijn moeder stond bijna letterlijk te springen en ook paps en Gonzo stonden me vrolijk op te wachten. Het was heerlijk om weer thuis te komen en iedereen weer te zien, spreken en knuffelen!

Het verlies van Erik was en is nog steeds onwerkelijk. Toen ik woensdag in Nederland aankwam, ben ik vanuit Schiphol meteen naar mijn oom en tante, Mark en Marijke gegaan om ze te knuffelen en er voor ze te zijn. Oma was er gelukkig ook. Ik vond het fijn om bij ze te zijn en met ze te praten.




Ik heb een intensieve, emotionele, mooie en onvergetelijke reis gemaakt deze zomer. Helemaal alleen aan een nieuw avontuur van 6 weken beginnen. Vier weken vrijwilligerswerk doen wat ik al zo lang wilde. Tijdens mijn werk heb ik zeker moeilijke momenten meegemaakt, maar gelukkig ook heel veel mooie, zoals.:
- de lachende kinderen;
- de vrolijke mensen en de goede sfeer in de ‘keuken’ van het ziekenhuis;
- kinderen en volwassenen die graag Engels willen leren;
- kinderen die alleen willen knuffelen of spelen
- de bijzondere mensen die ik tijdens mijn werk heb mogen ontmoeten en heb leren kennen.
Veel mensen vragen me: ‘Zou je dit nog eens doen?’ Mijn antwoord is volmondig JA! Ik heb er zoveel voor teruggekregen; een heleboel mooie en ook emotionele herinneringen en weer een stukje levenservaring. Ik heb zelf veel geleerd; sterk zijn, je niet door situaties in een hoekje laten duwen en er voor de kinderen, en andere mensen die je nodig hebben, zijn. Helaas kun je dingen niet veranderen; ik heb wel een klein lichtpuntje kunnen zijn.



Na deze vier weken vrijwilligerswerk ben ik alleen verder gaan reizen, naar Hanoi. Helemaal op mezelf aangewezen zijn en mijn eigen boontjes doppen in een land dat ik toen al best goed kende. Na die vier weken, wist ik hoe ik dingen moest aanpakken in Vietnam en waar ik goed op moest letten. Dit wist ik ook al van mijn reis naar Costa Rica vorige zomer.
Je moet voor jezelf opkomen (niemand anders doet dit voor je!), op je spullen letten en dit alles heb ik maar al te goed gedaan! Mezelf goed informeren met behulp van o.a. mijn Lonely Planet, zodat je weet hoe je o.a. dingen kunt aanpakken, wat redelijke prijzen zijn en wat voor bijzonderheden er in de omgeving te doen zijn en dan weer bekijken hoe je dat het beste kunt regelen. En daarbij ook nog: taxichauffeurs, motorbikeboys, buschauffeurs en mensen op straat duidelijk maken dat er niet met me viel te sollen, het gevecht tegen je huidskleur en de daarbij horende hoge prijzen… Al met al een hele bijzondere ervaring!



Ik wil graag nog alle mensen bedanken die zo met mij hebben meegeleefd. Het was geweldig om jullie reacties en mailtjes te lezen. Ik keek er elke dag weer naar uit om alle positieve, lieve en opbeurende berichtjes te lezen. Het heeft me heel erg goed gedaan en de reacties hebben me op moeilijke momenten echt verder geholpen. Zo wist ik des te beter dat er zoveel mensen met mij meeleefden en er op deze manier toch voor me waren om me te steunen. Echt super!!!



Het was een bewogen, intensieve en leerzame tijd en ik kijk er met een glimlach op terug: I did it!!


Veel liefs,
Esther



(Zoals beloofd heb ik nog heel veel foto's toegevoegd!)