Trang and Xuan - Reisverslag uit Can Tho, Vietnam van Esther Jongen - WaarBenJij.nu Trang and Xuan - Reisverslag uit Can Tho, Vietnam van Esther Jongen - WaarBenJij.nu
VIP-Report

Trang and Xuan

Door: Esther

Blijf op de hoogte en volg Esther

16 Juli 2011 | Vietnam, Can Tho

Vandaag een erg leuke dag gehad. Vanochtend begonnen bij Thien An. De kinderen zijn erg vrolijk als ze ons binnen zien lopen. Mijn groep zat tijdens deze derde les al op de goede plek klaar. Het zijn zo’n schatjes. We hebben daar ook een student ontmoet: Trang. Ze heeft me vorige keer al gevraagd of ik haar, als ik tijd had, wilde helpen met haar Engels. En dan vooral letten op de uitspraak. Ik moest haar ook vooral verbeteren. Ook vraagt ze wat sommige dingen betekenen, ze is erg leergierig. Dus vandaag weer een kwartiertje met haar geoefend. Daarna hebben we haar gevraagd of ze al plannen had voor vanavond, of ze anders zin had om met ons te gaan uit eten. Ze vond het helemaal geweldig.

Vervolgens een uurtje gepraat met de vice director van Thien An. We zijn een heleboel te weten gekomen over hoe de kinderen daar komen. Ze komen uit een ziekenhuis. Vaak is er geen geboortedatum bekend. Wanneer deze niet bekend is, wordt de geboortedatum vastgesteld op 24 december. Er zijn dus veel kinderen in dit weeshuis op 24 december jarig. Op deze dag is dan ook altijd een groot feest. De meeste kinderen die daar komen, hebben ook geen naam. Deze kiest zij ook zelf uit. Vervolgens hebben we haar gevraagd ons te helpen met een lijstje Engels-Vietnamese woorden, zodat we wat kunnen bestellen in een restaurant. Alles staat hier in het Vietnamees, er wordt nauwelijks Engels gesproken, dus het is altijd afwachten wat je krijgt. Dus dit lijstje is wel handig. Ze vond het ook erg leuk om te doen. Ging woordenboeken halen en probeerde ons het een en ander bij te brengen.

Vanmiddag naar het Charity Hospital geweest. We zijn bij de Metro opgehaald door een jongen op een scooter, wij natuurlijk weer als gekken erachter aan fietsen :) Eenmaal daar werden we vrolijk begroet en snel aan het werk gezet. Er werd ons steeds goed voorgedaan hoe we de groenten moesten snijden. Zodra de stukken te groot of te klein waren, hoorden we dit meteen haha. Daarna gingen de vrouwen het eten koken. Ondertussen heeft Mieke met een 55 jarige man (Ann) een Engels boekje gelezen. Ongeveer elk woord moest ze voorzeggen of herhalen. Ik heb met jongen genaamd Phuong (jaja daar zijn er hier heel veel van ;) ) Engels gelezen. Zijn Engels was al vrij goed, maar vroeg me best veel uitleg over de woorden. Dus hij kon het wel uitspreken, maar had vaak geen idee wat hij had gelezen. Niet altijd makkelijk om het dan in andere woorden uit te leggen, maar het ging vrij soepeltjes en het was erg gezellig. Haha hij zei ook steeds dat ik als Teacher maar moest beslissen wie begon te lezen.

Daarna gingen we uit een enorme pan rijst scheppen voor de mensen in het ziekenhuis. De familie komt dan met de meest grappige bakjes, emmertjes, potjes en pannetjes langs om rijst en groenten te halen voor hun zieke familieleden. Ze geven dan aan hoeveel scheppen ze willen. En ik zeg je, het zijn me grote scheplepels! Zeggen ze één, bedoelen ze eigenlijk toch twee, zeggen ze twee, bedoelen ze drie of nog meer…pff het was eigenlijk nooit goed, maar ik vond het wel vermakelijk. Blijven lachen en dan komt alles goed. Ondertussen blijven grappen met Phuong, die vond het wel grappig dat Mieke en ik steeds ‘confused’ waren over hoeveel scheppen de mensen wilden.
Na anderhalve pan rijst waren we klaar. We werden uitgenodigd aan de 'mannentafel'. Met alle gevolgen van dien...sow wat kunnen ze smakken!! en was ik even blij dat ik met stokjes kon eten, want er was niks anders. Kommetje rijst en verschillende soorten groenten. Ann zorgde ervoor dat Miekes kommetje niet leeg raakte haha. Mieke zat ondertussen al vol en die goeie man bleef maar bijvullen. Het grappige is dat deze mensen je eten bijvullen met hun eigen stokjes…hmm lekker hoor! De ananas was overheerlijk. Ann wilde ons graag uitnodigen voor een drankje, maar helaas konden we vanavond niet door de afspraak met Trang. Een andere keer gaan we dit zeker doen. Morgenavond gaan we wat drinken met Phuong.

We waren best moe na vandaag, vooral onze rug begint het te voelen. Overal zit je op plastic krukjes of kabouterstoeltjes. Daarnaast is ons matras niet om over naar huis te schrijven. Gisteren maar eens een hoeslaken gekocht (want die had ik niet..) en een ander matras geprobeerd. Vannacht al wat beter gelegen. Maandag zijn we van plan om naar een massagesalon te gaan. De mensen in deze salon worden overigens ook geholpen door Vrijwillig Wereldwijd, alleen zijn wij viertjes daar nu niet ingedeeld. Maar om ze in ieder geval financieel te steunen, gaan we daar naar toe voor een welverdiende massage.
Vanavond hebben Isa en ik een flinke stapel pannenkoeken gemaakt voor de kinderen van het City Orphanage. Morgen hebben we dus een verrassing voor de kids (en de verzorgers, want anders gaat het hele feestje waarschijnlijk niet door).
Om 19.30 uur hadden we bij Metro afgesproken met Trang. Ze kwam samen met een vriendin Xuan. Ze wonen beiden niet in Can Tho, maar studeren hier. Ze hebben ons meegenomen naar het vegetarisch restaurant waar we heerlijke Thai-soup met veel groenten, noodles, noodles en nog meer noodles hebben gegeten. Daarna wilden ze naar het park, maar omdat het al wat laat was hebben we ons toch weer omgedraaid. De meiden vertelden ons dat je daar na tienen niet meer moet komen, dat is te onveilig. Xuan wilde maandagavond graag weer met ons uit eten om ons typische pancakes te laten proeven. Natuurlijk meteen nummers uitgewisseld, dat is echt een sport hier hebben we gemerkt :) Trang kan maandagavond dan helaas niet mee, want ze gaat komende week een weekje naar huis. Volgende week zullen we haar weer zien bij Thien An. Het was een erg gezellige avond met de meiden. Ze waren erg geïnteresseerd. Soms zijn ze moeilijk te verstaan, maar we doen allemaal ons best. En op deze manier kom je op plekken waar je anders niet zo snel komt. Zo hebben we vandaag maar 20.000 VND hoeven te betalen (30.000 VND is één euro). Vandaag dus super goedkoop gegeten. Als je met Vietnamezen gaat eten, betaal je pas de echte prijs… want als we hier met z’n tweetjes hadden gezeten, hadden we waarschijnlijk het dubbele betaald.

Morgen een zware dag op de planning. Morgenvroeg Buu Tri Pagoda en ’s middags naar het City Orphanage. Nu nog even lekker met Mieke nagenieten van deze leuke dag.

  • 16 Juli 2011 - 16:39

    Carolien:

    Hoi Esther,wat een belevenis daar in vietnam. Zo zie je maar weer dat wij het erg goed hebben tegenover die arme mensen daar. Ik vind het erg knap dat je dit aankunt al zul je toch wel je moeilijke momenten hebben,maar daar heb je de andere voor om over te praten en dat is wel een voordeel. Ik blijf je verhalen volgen . Heel veel sterkte en evengoed ook plezier daar. Groetjes uit Montfort.

  • 16 Juli 2011 - 18:28

    Oma:

    Hallo Esther!!!!
    Hier een berichtje van mij, oma
    Als eerste wil ik jou en Mieke een grote pluim geven ( ik ben erg trots op jullie).
    Ik lees je verslagen bij Ellie.
    Ben dan wel 80 jaar maar wil toch graag op de hoogte blijven van wat je daar allemaal doet
    voor de medemens. Zwaar is het werk en de foto's spreken boekdelen.
    Ik vind het bijzonder knap dat je dit doet. Bid dan ook ieder avond voor jullie beide.
    Dat je maar weer gezond en wel mag terugkomen.
    En dan kunt terugkijken op een mooie tijd.
    Geef alle kindertjes daar maar dikke knuffels van mij.
    Ik blijf je volgen en kijk alweer uit naar jou volgende verslag.
    Nou meid heel veel lieve groetjes en een dikke knuffel.
    xxxxx Oma.

  • 16 Juli 2011 - 18:58

    Tinie:

    Ha Essie,
    ik lees je verhalen steeds met heel veel interesse. Echt te gek wat jullie daar allemaal meemaken. Dat kunnen wij ons hier moeilijk voor stellen. Maar door jouw boeiende verhalen krijg ik er wel een duidelijk beeld van. Géén tijd om uit te rusten, maar het voelt natuurlijk goed om zoveel te betenen voor kinderen die zo snalkken naar een beetje aandacht en liefde!.
    meid, petje af!!!
    Lieve groet Tinie

  • 16 Juli 2011 - 20:58

    Henny:

    Hallo Esther.
    RESPECT RESPECT
    Alles wat jullie doen, daar zijn gewoon geen woorden voor. Ik zou het niet kunnen. Ook al zit ik 31 jaar in de zorg. je kan dit niet met elkaar vergelijken.
    Door die verslagen wat je leest ga je echt goed nadenken hoe goed we het hier hebben.
    Ook vindt ik het fijn hoe goed jij het met Mieke ( mijn lieve nicht ) kan vinden. Het klinkt allemaal zo vertrouwd. Maandagnacht heb ik weer dienst met je moeder, dan wordt het weer het gesprek van de nacht en natuurlijk zitten we weer achter de computer om een berichtje naar jullie te sturen.
    Groetjes uit het regenachtige Wessem.
    Henny

  • 17 Juli 2011 - 11:58

    Antoinette,Peter,OMA:

    Hey esther. Leuk om te lezen hoe het je vergaat daar. Het grappige is als ik lees hoe jullie achter dat brommertje aan fietsen Zie ik het al hellemaal voor me. grappig he. En dan die vrolijke snoetjes van de kinderen mooi om te lezen Geniet er van ik hou me op de hoogte groetjes van uit Duerne Antoinette, Peter en dikke kus van Oma

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

VIP-member
Esther

Op deze pagina vinden jullie mijn reisdagboek waar ik vanaf zomer 2011 mijn verre en korte reizen zal beschrijven. In de zomer van 2010 heb ik ruim 5 weken doorgebracht in Costa Rica en hier is mijn reislust echt tot leven gekomen.. Wat een heerlijk gevoel, lekker op reis zonder precies te weten hoe, wat en waar. Mijn beschreven reizen tot nu toe (vanaf aanmelding waarbenjij.nu): Juli en augustus 2011: 4 weken vrijwilligerswerk in Vietnam, daarna 2 weken reizen. Februari 2012: korte stedentrip naar Barcelona. April/mei 2012: 2 weken Italie met mijn ouders Zomer 2012: 5 weken Ecuador; reizen en als afsluiting 3 weken vrijwilligerswerk een Biologisch Reservaat 'Cerro Seco'. Winter 2012/2013: 3 weken Ecuador; samen met mijn amigos Navidad & Ano Nuevo vieren!! Voorjaar 2013: Zuid Italië, geweldige tijd, veel gedaan en gezien, maar geen verslagen gemaakt... Augustus 2013 - augustus 2014: ik ben mijn droom nagegaan. Ik heb een jaar onbetaald verlof genomen en ben op wereldreis gegaan en heb hierdoor nog meer van de wereld mogen zien. Australië, Nieuw Zeeland, Fiji, Japan, Taiwan, Indonesië, Maleisië, Cambodja, Laos en Thailand. Juli/augustus 2015: 5 weken naar Peru en Bolivia. Weekje Spaanse taal opfrissen met individuele lessen op een taalschool in Cisco. Een week vrijwilligerswerk bij een dierenopvang centrum en drie weken rondgetrokken door Peru en Bolivia. Juli/augustus 2016: 4,5 week Maleisië, Borneo en Singapore!

Actief sinds 09 Juni 2011
Verslag gelezen: 403
Totaal aantal bezoekers 184234

Voorgaande reizen:

27 Juli 2016 - 27 Augustus 2016

Maleisië, Borneo, Thailand en Singapore

19 Juli 2015 - 24 Augustus 2015

Peru & Bolivia 2015

20 Augustus 2013 - 01 Augustus 2014

The journey of my life!

26 December 2012 - 15 Januari 2013

Ecuador parte II

01 Juli 2012 - 06 Augustus 2012

Ecuador: Travelling & Volunteering

23 April 2012 - 04 Mei 2012

Italië 2012

20 Februari 2012 - 26 Februari 2012

Barcelona

09 Juli 2011 - 17 Augustus 2011

Esther gaat Vrijwillig Wereldwijd

Landen bezocht: