Kia Ora!

Kia Ora (Hello) allemaal!

Helaas is het alweer tijd om afscheid te nemen van Nieuw Zeeland. Prachtig, ongelooflijk, mooi, waauw, zijn woorden die ik heel veel heb gebruikt hier tijdens mijn rondreis door NZ. Wat heb ik weer onvoorstelbaar mooie dingen gezien en meegemaakt hier! De afgelopen zes weken zijn echt voorbij gevlogen.

Zo heb ik ook al afscheid moeten nemen van een paar lieve meiden die ik hier heb leren kennen, tevens beste roomies ever! Lieke uit Drenthe die weer terug is naar Australië, Tamara die in de goldcoast van Australië woont en Alice uit Engeland. In Australië hoop ik op een reünie met Lieke en Tamara. En met Vinnie (uit de startgroep van Australian Backpackers) hebben we afgesproken te gaan barbecuen in Cairns, gewoon omdat het kan haha. En Alice, tja die woont eigenlijk om de hoek, vlakbij Londen, dus dat komt ook wel goed. Na dit jaar, zijn dat geen afstanden meer natuurlijk ;-)

Alice heeft trouwens in Wanaka een vliegles gehad waarbij ze een passagier gratis mocht meenemen... En ik was de gelukkige! Waauw, fantastisch mooi uitzicht over het 'lake' en de bergen. We hadden fantastisch weer, super ervaring.

Na Queenstown zijn Jolijn, Peter en ik in Christchurch uitgestapt voor twee nachten. De bus had daar geen stop, maar wij wilden toch wel graag een kijkje nemen in de stad die verwoest is door de aardbeving van drie jaar geleden. Ik sprak bij de gedenkplek met een man die vertelde dat 85% van de stad is verwoest. Nou dat is zeker te zien. De wederopbouw gaat nog 20 tot 30 jaar duren. Het winkelcentrum bestaat momenteel uit gekleurde containers..
Helaas geen hostel meer te krijgen voor de eerste nacht. We zaten letterlijk op straat met al onze spullen haha! Gelukkig had Peter contacten daar, waar we een nachtje konden crashen, heel gezellig. Heerlijk aan de zee, lekker gaan 'handsurfen', barbecue, filmpjes, luchtbedje: helemaal top! Voor nacht twee gewoon een hostelletje geboekt.

Daarna zijn Jolijn en ik weer alleen verder gegaan richting Kaikoura en vervolgens met de ferry terug naar Wellington op het Noordereiland. Hier hebben we een paar relaxte dagen gehad en hebben we het gratis 'Te Papa' ('vat met schatten') museum bezocht, erg mooi en interactief museum (zou een leuk schooluitje zijn :P). Verder was ik hier in deze stad weer helemaal in mijn nopjes, omdat ik weer lekker los kon gaan op de bachata en salsa músicas :D

Onze volgende stop was Tongariro NP, om de 'mooiste eendaagse wandeling van de wereld' te lopen. Deze Tongariro Alpine Crossing was op de heenweg, van noord naar zuid, afgelast wegens het slechte weer in de bergen... 12 februari hadden we een tweede kans en ja hoor, de crossing kon doorgaan. Bepakt en bezakt met veel water, eten, zonnebril, zonnebrand, EHBO-tasje en regenjas voor het geval dat... Nou water had ik niet mee hoeven te nemen, want dat was er in overvloed. De rest had ik ook thuis kunnen laten, behalve m'n regenjas. Potverdikkie wat een weer hebben we gehad. Ik ben nog net niet van de berg afgewaaid en dat is geen grapje. Regen, regen en nog eens regen en het waaide erop los. De prachtige uitzichten hebben we niet kunnen zien door de mist en de overvloedige regenval. Een tocht van 19,4 km waar 6,5 uur voor wordt geteld, heb ik in 4 uur en 45 minuten gelopen. Flink de pas erin gehouden en mezelf warm gelopen. Ik vond de crossing trouwens ook lang niet zo zwaar als iedereen vertelde.
Oh ja, mijn regenjas is niet gemaakt voor deze regenval... En mijn fijne hikebroek, die normaal gesproken zo droog is na een buitje, was natuurlijk ook kansloos in dit weer. Kortom: ik was vollédig doorweekt. Jo kwam een uur na mij bij het eindpunt en het zonnetje kwam uit haha. Ach ja, we hebben 'm gelopen, eind goed al goed.
Zoals ik als zei was deze Tongariro Crossing een paar weken geleden afgelast i.v.m het slechte weer en hebben we toen dus een vervangende wandeling van 5 uur gedaan. Ik denk dat deze beide wandelingen veel op elkaar lijken qua natuur, vergezichten en meren die je kunt bewonderen. Dus met dé crossing erbij, kan ik zeggen dat ik Tongariro door weer en wind heb leren kennen en dat was zeker de moeite waard.

De afgelopen dagen nog wat in Auckland rondgeslenterd, souvenirs geshopt, Japan ticket en railpas opgehaald en discotheekjes bezocht waar de Maori mannen hun dansmoves lieten zien :-), we hebben weer lekker meegedanst bij 'The Mexican Cafe'en 'Vivo Latino'. Heel erg fijn allemaal!

Het was nog even spannend om hier een slaapplaats te vinden. Alles, maar dan ook werkelijk alles was volgeboekt. Er sliepen zelfs Backpackers bij de Mc. Donalds... We hebben wat uurtjes moeten zoeken, maar wederom is alles op z'n pootjes terecht gekomen en zijn we bij het beste en schoonste hostel ever (The Station Backpackers), met de liefste manager die je je maar kunt voorstellen, terechtgekomen. In the end kregen we zelfs een private room, omdat hij ons echt niet op straat wilde laten ronddwalen. Vandaag hoefden we zelfs niet uit te checken in de ochtend... we mochten de kamer zo lang gebruiken als we wilden, "zodat we nog lekker kunnen uitrusten voor ons vertrek naar Fiji". We vertrekken namelijk vannacht om 3 uur naar het vliegveld.
Daarnaast hebben we de afgelopen dagen helemaal gratis en overheerlijk kunnen eten. Hier is onwijs veel 'free food'! Alle backpackers die NZ verlaten, laten hun voedselvoorraad achter in hostels. Nou in dit hostel was het jackpot!


Al met al is het voortdurend rondreizen, geen eigen plekje hebben, het leven uit je backpack, het continue uitzoeken van dingen en het non-stop bewaken van je spullen... best vermoeiend. Maar nu... op naar Fiji, voor twee weken zon, zee, strand én lekker eten! Chillmodus gaat op de állerhoogste stand, even bijkomen van alle indrukken en het drukke reisschema van de afgelopen 6 maanden. Een vakantie in mijn vakantie, klinkt raar, maar waar!


Ik vind het echt súper leuk dat er zoveel mensen met me meeleven en 'meereizen'. Met een 'big smile' lees ik telkens alle leuke en lieve reacties hier op mijn blog (jullie reacties worden straks vereeuwigd in het boek dat ik laat afdrukken van waarbenjij samen met m'n verhalen en foto's), facebook, mail en appjes. Kia Ora (Thank You)!

Zoals een Nieuw Zeelander zou zeggen: sweet as, see ya!

En de Maori niet te vergeten:

Tena koe (greetings)
Esther