Aussie Chrissie & NYE Sydney

Happy New Year!!!

Tijd voor een update! Ik zit nu op Sydney Airport te wachten op mijn vlucht naar Auckland, Nieuw Zeeland. De controle was streng, dus dat was toch even zweten... Maar ik ben goedgekeurd en klaar voor vertrek!

Ik zal jullie even bijpraten over de afgelopen weken. We zijn vertrokken vanuit de paardenranch in Wandi, vlakbij Perth.

De weg van Perth naar Adelaide was afwisselend. Heuvels, veel groen en grote wouden, gevolgd door weer een stuk outback!

We hebben een stop gemaakt in Rockingham, omdat m'n moeder hier vroeger kort als tiener met haar gezin heeft gewoond. Alles zag er erg nieuw uit, dus volgens mij heeft Rockingham een flinke renovatie gehad in de afgelopen jaren. Toch veel foto's gemaakt voor de familie, mochten ze nog iets herkennen.

Daarna doorgereden naar Margaret River, dé wijnregio van Australië. Hier konden we geen gratis slaapplek vinden. Bij iemand het landgoed opgelopen en diegene wist er ook geen te liggen. Maar we mochten wel in de tuin kamperen! Drankjes erbij, vrienden erbij en voor we het wisten, stonden we in een discotheek! Volgende dag een 'winery' bezocht, geproefd en een fles gekocht voor onze familie in Adelaide. Daarna veel gereden en de volgende stop was Norseman. Laatste plaats voor 'The nullarbor', de lange en eenzame weg van west naar oost. Op deze weg vind je ook "Australia's longest straight road" (145,6 km).
Norseman vond ik een bijzondere ervaring. Zeker met de gedachten dat m'n moeder hier met haar gezin een paar jaar heeft gewoond. We hebben veel foto's gemaakt van gebouwen, straten en de straatnamen en we zijn op zoek gegaan naar haar vroegere woning en school. Helaas kwamen we erachter dat deze allebei al zijn afgebroken.

Daarna de tank volgegooid en met goede moed begonnen aan de weg 'waar niemand wil komen stil te staan met de auto', zoals iedereen dat steeds tegen ons vertelde. Natuurlijk was het 44 graden toen wij de sprong waagden. Een kleine 200 km verderop wilden we weer tanken (altijd zorgen dat je tankt als er eens een tankstation is). Mientje hield er net voor de pomp mee op, oké ze is te warm dachten we nog, even afkoelen maar. Totdat Jo zag dat er iets lekte... En niet zo'n beetje! De koelvloeistof gutste eruit. Ik kon wel door de grond zakken! Geen bereik met de telefoon en de dichtstbijzijnde garage was in Norseman of 1900 km verderop. Maar gelukkig was er wederom hulp nabij. Two english guys hebben Mien gerepareerd (dubbel respect met deze hitte!) en we hebben voor de veiligheid en gezelligheid nog heel wat km achter elkaar gereden. Zo hebben we ook een hele nacht doorgereden ivm met de hitte. Zo'n bijzondere ervaring, er was veel wildlife te zien. De dieren worden actief tussen zonsondergang en zonsopgang. We moesten dus voorzichtig rijden. Honderden kangoeroes gezien en heel wat konijntjes en emoes. Mientje heeft het vervolgens prima gedaan tot aan Port Augusta (eerste stad nadat je de outback uitkomt, of richting de outback vertrekt). Hier heeft ze een check up gehad bij de garage en daar bleek dat we vier klemmen van kabels hadden verloren gedurende onze 17500 km trip.. Geen wonder dat ze koelvloeistof ging lekken.. Ze vonden het bijzonder dat ze het ondanks de hitte en wat verloren onderdelen zo geweldig gedaan had. Hiep hiep hoera voor Mientje!

We hebben Mientje overgeschreven naar South Australia, gewoon omdat dat qua registratie en verkoop in ons voordeel werkt (ik zal jullie verdere uitleg besparen, want dat is niet zo interessant voor jullie ;-) )

Op naar family Anderson in Adelaide Hills voor onze Aussie Chrissie. We werden buiten opgewacht en bijna platgeknuffeld, heerlijk onweer terug te zijn. In de volgende dagen hebben we de kerstboom van 4,5 meter met vier man sterk moeten omzagen en binnenslepen. Het optuigen was een grote gezellige bende. Iedereen rende door de kamer, mikte letterlijk wat in de boom en versierde naar eigen inzicht de rest van het huis. Verder hebben we nog het hekwerk in de lak gezet, de 'tuin' Chrissieproof gemaakt en lekker met de honden gewandeld.

Ook kreeg ik in deze week eindelijk mijn verjaardagswensen van een hoop lieve mensen. Er was ook nog post gestuurd door Wilja en mijn ouders, maar dat is tot op heden niet aangekomen, best balen. Jolijns post was rond dezelfde tijd verstuurd en wel binnen, erg vreemd!

Eerste Kerstdag was een gezellige familiedag en we waren met 19 mensen. Iedereen had van alles gemaakt, de tuintafel stond klaar, de bon-bons lagen op tafel, het zonnetje scheen en de cadeautjes lagen onder de kerstboom. 's Morgens met het gezin ook om 8:00 uur rond de kerstboom voor de cadeautjes, ook wij waren niet vergeten. Daarna nog een keer met alle gasten.
(Bon bons zijn overigens kokers met kleine cadeautjes en kroontjes erin, twee personen trekken aan een uiteinde, degene met het langste eind, mag de inhoud houden. Dit spel doe je net voor het eten).

Daarna was het gauw genoeg tijd om afscheid te nemen van de familie en Mientje, ze heeft nu ook twee maanden zomervakantie!

Op naar Sydney voor New Year. Het was een weg met hindernissen.. Een vlucht van normaal twee uur, maar onze vlucht was gecanceld. Uiteindelijk hebben we twee vliegtuigen moeten nemen en we kwamen 8 uur later dan gepland op het vliegveld aan. We hebben bij vrienden van de familie geslapen (trein, boot, bus, voet en lift moeten nemen, maar we waren er!). We hebben het hier ook erg fijn gehad en wederom een erg gastvrije familie.

New Years Eve in Sydney was AMAZING! We hebben genoten van alles erom heen. We zaten naast de Harbour Bridge, een perfecte plaats! We hebben er uren gezeten met duizenden andere mensen, veel gesproken met mensen om ons heen en lekker gepicknickt. Het aftellen was geweldig, wat een sfeer en wat een spanning. Het vuurwerk was fantastisch! Dit was een uitstekende start van het nieuwe jaar.

Nu op weg naar Nieuw Zeeland voor zes weken, aansluitend twee weken Fiji. Daarna ga ik terug voor nog een maandje oostkust Australië met Jolijn en Mientje. En de rest van mijn reis ziet er als volgt uit: een maand Japan en Taiwan. Vervolgens vlieg ik naar Indonesië waar ik Valeria ga zien (vriendin uit Barcelona die ik in vietnam twee jaar geleden heb leren kennen). We gaan samen een maand door Indonesië trekken en vervolgens gaan we twee maanden naar Maleisië, Cambodja en Laos, waar we afscheid van elkaar nemen en waar ik de trein zal nemen naar Thailand.

1 augustus 2014 komt er een einde aan deze wereldreis en kom ik alweer terug naar Nederland!
Ik geniet echt enorm van dit avontuur en ik probeer alles heel goed in me op te nemen. En ik besef me maar al te goed dat dit alles een 'once in a lifetime' is en wat ik een geluk heb dat ik dit alles kan en mag meemaken, doen en beleven!
Het is ook geweldig hoe iedereen met me meeleeft, op welke manier dan ook!

Liefs xxx,
Esther