Outbackadventures and more...
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
01 November 2013 | Australië, Broome
Hi mates!
We zijn dinsdag 8 oktober vertrokken vanuit Adelaide Hills richting Port Augusta, waar de outbacktocht dan echt ging beginnen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik na deze eerste dag wel dacht, o jee, dit wordt een hele lange en saaie weg. Maar daar kwam ik op dag twee en de rest van de twee weken echt van terug. Ondanks dat je op een eindeloze weg rijdt, vallen steeds andere dingen op. De woestijn heeft meerdere gezichten heb ik ontdekt. Wildlife was ook volop aanwezig zoals bijvoorbeeld kangoeroes, dingo's, gieren en reptielen. Verder staat de outback bekend om de biljoenen vliegen (en nee, ik overdrijf niet), die je het leven zuur maken zodra je een voet buiten de auto zet. Dus lekker rustig buiten ontbijten en lunchen was er niet bij. Na zonsondergang zijn ze weg en kun je even bijkomen :-)
Het is wel vreemd om zo van de buitenwereld afgesloten te zijn, geen bereik met de telefoon, laat staan internetverbinding. Maar ondanks dat, voelde ik me niet alleen. Dat kwam ook omdat al het verkeer elkaar begroet, om te controleren of nog alles goed gaat. Zo stonden we een keer zonder benzine, 6 km voor het tankstation en hadden we het geluk dat een echtpaar uit Engeland mij wel even naar het tankstation wilden rijden. We hadden er net zo goed nog een paar uur op kunnen wachten, of gaan lopen. Maar dat is met deze temperaturen ook niet echt te doen in de brandende zon.
Verder hebben we Uluru, Kata Tjuta en de Kings Canyon uitgebreid onder de loep genomen. Geweldige indrukken opgedaan! Zonsopgang en zonsondergang bij Uluru meegemaakt, omdat je dan de veranderende kleuren van de berg het beste kunt waarnemen. De 10,6 km wandeltocht om Uluru heen gelopen, met een paar liter water op zak. We hebben trouwens tijdens de zonsondergang gekookt en op onze campingstoeltjes met uitzicht op Uluru 'gedineerd'. Gewoon pasta hoor :-)
Kings Canyon was ook prachtig. 6 km, 3 uur klimmen en klauteren op een belachelijk hete dag. We hebben onderweg nog water gekregen van een ranger. Maar het was het meer dan waard.
We douchen tegenwoordig ook weer iedere dag. Bij verschillende 'rest areas' (gratis), staan tonnen regenwater. We vullen ons tien liter kannetje, kraantje opendraaien, boven je hoofd houden (tevens een goede work out ;) ) en douchen maar. Heerlijk!
In Alice Springs liepen we verbaasd rond. Hoe kan er in the middle of the desert ineens een stad opduiken met alle voorzieningen? Eindelijk weer boodschappen doen, thuisfront bijpraten en Mientje laten opslepen... Lang leve de wegenwacht waar we ons bij aangesloten hebben. En een geluk dat we even in een centrum waren... Als dit een paar honderd kilometer eerder was gebeurd, hadden we niet eens kunnen bellen... Mientjes benzinepomp was kapot en ze reed weer als een tierelier. Verder vond ik Alice niet zo geweldig. Dat kwam vooral door de ruziemakende, rondzwervende, stinkende en boos kijkende aboriginals. Niet echt een gezellig sfeertje.
Na Alice hebben we de bewoonde wereld weer achter ons gelaten en vertrokken we richting Darwin, dat was nog zo'n 1500 km. Onderweg in het Elsy Natinal Park in Mataranka in natural springs gezwommen (waar we overigens alleen waren!) en de rondspringende walibi's tussen de palmbomen geobserveerd. Verder waren hier super veel vleermuizen.
Daarna verder gereden via Katherine richting Litchfield National Park waar we wederom bij prachtige watervallen hebben gezwommen. Daarna op naar de westkust van Australië. Mientje had het na 9000 km toch weer even moeilijk en besloot ermee te stoppen. Het was inmiddels donker (we rijden normaal niet in het donker i.v.m. koeien en kangoeroes langs en op de weg) en waren op de vlucht geslagen voor rare gasten op de vorige rest area die na zonsondergang met zaklampen weer terugkwamen. Ze hadden ons voor zonsondergang daar gezien, (kwam even een 'random person' voorbij in the middle of nowhere, met een hond. Liep daar wat rond te observeren en ging weer weg, te voet!) Beetje vreemde situatie, voelde niet goed, dus hebben we ons boeltje gepakt. 70 km verder was Mien er klaar mee, eerst lichten uit, ik heb nog een stuk met de zaklamp geschenen en uiteindelijk viel alles uit. Uhm... Geen bereik met de telefoon... Dus gewapend met m'n zaklamp naar de truckersparkeerplaats die god zij dank 500 meter verderop was. Zij hebben ons met hun vrachtwagen naar de parkeerplaats gesleept. We hebben nog wat drankjes gekregen en het was erg gezellig :-) Om 5.30 hebben ze ons weer de weg op geholpen en Mien heeft het tot het volgende plaatsje, 30 km verderop gered. Wegenwacht gebeld, drie uur later stonden we op een caravanpark (betaald door wegenwacht) in de wetenschap dat de twee autobedrijven dicht waren ivm weekend en met een beetje pech moesten de onderdelen uit Perth komen, 2500 km hier vandaan... In Fitzroy Crossing was er naast het mooie zwembad voor de plaatselijk aboriginal community niks te doen, daar was het trouwens ook te warm voor. Het was zo'n 45 graden. Slapen lukte eigenlijk nauwelijks. Maar het goede nieuws was dat de automonteur het onderdeel dat we nodig hadden uit een andere auto had weten te halen en dat we dinsdag al weg konden i.p.v. vrijdag, jippie! Leuke mensen ontmoet ook weer hier! Maar zoals de Australiër zegt: 'no worries mate', en we maken van elke situatie toch iets positiefs.
Op naar Broome, 500 km verder. Het landschap ziet er weer anders uit. Een stuk met baobab bomen, vlak landschap met echt enorme weiden, zo ver je kunt kijken en zoveel koeien had ik nog nooit bij elkaar gezien! Verder langs heel veel bosbranden gereden, erg indrukwekkend, we werden er stil van.
Hier in Broome staan een paar leuke uitjes op het programma en daarna door naar onze volgende wwoof-plekken in de buurt van Perth, maar daarover een andere keer meer!
Bedankt voor al jullie leuke reacties! Erg leuk om te lezen en weten dat er zoveel mensen met me meeleven en meereizen!
Kussie,
Essie uit Aussie
We zijn dinsdag 8 oktober vertrokken vanuit Adelaide Hills richting Port Augusta, waar de outbacktocht dan echt ging beginnen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik na deze eerste dag wel dacht, o jee, dit wordt een hele lange en saaie weg. Maar daar kwam ik op dag twee en de rest van de twee weken echt van terug. Ondanks dat je op een eindeloze weg rijdt, vallen steeds andere dingen op. De woestijn heeft meerdere gezichten heb ik ontdekt. Wildlife was ook volop aanwezig zoals bijvoorbeeld kangoeroes, dingo's, gieren en reptielen. Verder staat de outback bekend om de biljoenen vliegen (en nee, ik overdrijf niet), die je het leven zuur maken zodra je een voet buiten de auto zet. Dus lekker rustig buiten ontbijten en lunchen was er niet bij. Na zonsondergang zijn ze weg en kun je even bijkomen :-)
Het is wel vreemd om zo van de buitenwereld afgesloten te zijn, geen bereik met de telefoon, laat staan internetverbinding. Maar ondanks dat, voelde ik me niet alleen. Dat kwam ook omdat al het verkeer elkaar begroet, om te controleren of nog alles goed gaat. Zo stonden we een keer zonder benzine, 6 km voor het tankstation en hadden we het geluk dat een echtpaar uit Engeland mij wel even naar het tankstation wilden rijden. We hadden er net zo goed nog een paar uur op kunnen wachten, of gaan lopen. Maar dat is met deze temperaturen ook niet echt te doen in de brandende zon.
Verder hebben we Uluru, Kata Tjuta en de Kings Canyon uitgebreid onder de loep genomen. Geweldige indrukken opgedaan! Zonsopgang en zonsondergang bij Uluru meegemaakt, omdat je dan de veranderende kleuren van de berg het beste kunt waarnemen. De 10,6 km wandeltocht om Uluru heen gelopen, met een paar liter water op zak. We hebben trouwens tijdens de zonsondergang gekookt en op onze campingstoeltjes met uitzicht op Uluru 'gedineerd'. Gewoon pasta hoor :-)
Kings Canyon was ook prachtig. 6 km, 3 uur klimmen en klauteren op een belachelijk hete dag. We hebben onderweg nog water gekregen van een ranger. Maar het was het meer dan waard.
We douchen tegenwoordig ook weer iedere dag. Bij verschillende 'rest areas' (gratis), staan tonnen regenwater. We vullen ons tien liter kannetje, kraantje opendraaien, boven je hoofd houden (tevens een goede work out ;) ) en douchen maar. Heerlijk!
In Alice Springs liepen we verbaasd rond. Hoe kan er in the middle of the desert ineens een stad opduiken met alle voorzieningen? Eindelijk weer boodschappen doen, thuisfront bijpraten en Mientje laten opslepen... Lang leve de wegenwacht waar we ons bij aangesloten hebben. En een geluk dat we even in een centrum waren... Als dit een paar honderd kilometer eerder was gebeurd, hadden we niet eens kunnen bellen... Mientjes benzinepomp was kapot en ze reed weer als een tierelier. Verder vond ik Alice niet zo geweldig. Dat kwam vooral door de ruziemakende, rondzwervende, stinkende en boos kijkende aboriginals. Niet echt een gezellig sfeertje.
Na Alice hebben we de bewoonde wereld weer achter ons gelaten en vertrokken we richting Darwin, dat was nog zo'n 1500 km. Onderweg in het Elsy Natinal Park in Mataranka in natural springs gezwommen (waar we overigens alleen waren!) en de rondspringende walibi's tussen de palmbomen geobserveerd. Verder waren hier super veel vleermuizen.
Daarna verder gereden via Katherine richting Litchfield National Park waar we wederom bij prachtige watervallen hebben gezwommen. Daarna op naar de westkust van Australië. Mientje had het na 9000 km toch weer even moeilijk en besloot ermee te stoppen. Het was inmiddels donker (we rijden normaal niet in het donker i.v.m. koeien en kangoeroes langs en op de weg) en waren op de vlucht geslagen voor rare gasten op de vorige rest area die na zonsondergang met zaklampen weer terugkwamen. Ze hadden ons voor zonsondergang daar gezien, (kwam even een 'random person' voorbij in the middle of nowhere, met een hond. Liep daar wat rond te observeren en ging weer weg, te voet!) Beetje vreemde situatie, voelde niet goed, dus hebben we ons boeltje gepakt. 70 km verder was Mien er klaar mee, eerst lichten uit, ik heb nog een stuk met de zaklamp geschenen en uiteindelijk viel alles uit. Uhm... Geen bereik met de telefoon... Dus gewapend met m'n zaklamp naar de truckersparkeerplaats die god zij dank 500 meter verderop was. Zij hebben ons met hun vrachtwagen naar de parkeerplaats gesleept. We hebben nog wat drankjes gekregen en het was erg gezellig :-) Om 5.30 hebben ze ons weer de weg op geholpen en Mien heeft het tot het volgende plaatsje, 30 km verderop gered. Wegenwacht gebeld, drie uur later stonden we op een caravanpark (betaald door wegenwacht) in de wetenschap dat de twee autobedrijven dicht waren ivm weekend en met een beetje pech moesten de onderdelen uit Perth komen, 2500 km hier vandaan... In Fitzroy Crossing was er naast het mooie zwembad voor de plaatselijk aboriginal community niks te doen, daar was het trouwens ook te warm voor. Het was zo'n 45 graden. Slapen lukte eigenlijk nauwelijks. Maar het goede nieuws was dat de automonteur het onderdeel dat we nodig hadden uit een andere auto had weten te halen en dat we dinsdag al weg konden i.p.v. vrijdag, jippie! Leuke mensen ontmoet ook weer hier! Maar zoals de Australiër zegt: 'no worries mate', en we maken van elke situatie toch iets positiefs.
Op naar Broome, 500 km verder. Het landschap ziet er weer anders uit. Een stuk met baobab bomen, vlak landschap met echt enorme weiden, zo ver je kunt kijken en zoveel koeien had ik nog nooit bij elkaar gezien! Verder langs heel veel bosbranden gereden, erg indrukwekkend, we werden er stil van.
Hier in Broome staan een paar leuke uitjes op het programma en daarna door naar onze volgende wwoof-plekken in de buurt van Perth, maar daarover een andere keer meer!
Bedankt voor al jullie leuke reacties! Erg leuk om te lezen en weten dat er zoveel mensen met me meeleven en meereizen!
Kussie,
Essie uit Aussie
-
01 November 2013 - 09:20
Pollie Kaal:
Ha die Esther,
Wat een avonturen weer, geweldig om te lezen. Ik weet niet of ik alles wat je beschrijft wel zou durven. Zoals in het donker alleen naar een truckersparkeerplaats in de middle of nowhere. Maar ja als je verder wil zul je wel moeten. Heel veel plezier weer en ik kijk uit naar je volgende verslag. Gr Pollie -
01 November 2013 - 09:23
Marion & Ricky!:
Mientje lijkt bestie wel!
Ricky en ik zien je helemaal gaan! Hahah!
Alleen wij gingen de andere kant op!
Ben benieuwd hoe je van Perth naar de oostkust gaat!
Wellicht binnenlandse vlucht ??
Vergeet niet naar Freo te gaan (net buiten Perth)
En een bezoek aan margret river wijnvelden erg gezellig hik!
No worries mate ! -
01 November 2013 - 12:36
Marlea:
Mientje is zo te lezen wel een zorgenkindje en als jullie straks de hele rondrit hebt gehad is Mientje dan totaal vernieuwd ?
Heb je bij Uluru het bron en slangen verhaal van de aboriginals gehoord en de slangen op de rots gezien ?
Wij hebben toen ook de wandeling om Uluru gedaan en zijn toen niet omhoog geklommen . Zijn jullie wel omhoog geklommen want ben eigenlijk benieuwd hoe het uitzicht van daarboven is.
Geef Mientje maar een extra aai over de bol voor jullie volgende reis. Wie weet helpt dat :)
Gr. Marlea
-
01 November 2013 - 16:33
Ludo:
Esther wat cool om te lezen, erg interessant en kan er beetje bij weg dromen als ik het me zon beetje voorstel wat je allemaal beschrijft. ;-).keep up the good work, en doe voorzichtig.
Gr ludo -
01 November 2013 - 18:51
Marieke:
Heej Es
Wat een super avontuur is het toch! Eten aan de voet van Uluru...net een sprookje.
Geniet maar van deze prachtige reis. Hopelijk gaat de camper wat meer meewerken.
Dikke kus
Mariekske -
03 November 2013 - 11:31
Bianca Deneer:
Waauw, jij durft! Erg leuk om weer te lezen en de foto's te bekijken. Hoop dat mientje het nog lang redt.
Groetjes, Bianca -
03 November 2013 - 12:12
Desiree:
Ha Esther,
Wat leuk om die verhalen te Lezen en foto's te bekijken. Super gaaf!
Geniet ervan!
Groetjes Desiree -
04 November 2013 - 21:24
Kees:
Tjonge, wat een belevenissen weer, Esther. Echt leuk om dat vanuit Nederland zo een beetje mee te beleven :-) Nog heel veel plezier en mooie avonturen daar.
Groetjes,
Kees -
04 November 2013 - 22:18
Jo:
Het is weer smullen,Esther. Wat een boeiende onderneming. En dan Mientje..... knap dat ze het nog allemaal kunnen maken. Hopelijk nou geen troubles meer met Mientje.
Zeg meisje ik geef je een tip: schrijf een boekje voor de toekomstige backpackers met tips e.d. want hier is zeker een markt voor. De reisverslagen zijn erg boeiend , leuk en interessant. Dus....
Geniet van de verdere reis en ik ben benieuwd wat jouw volgende avontuur zal zijn. Hou ons op de hoogte. Groet Jo -
05 November 2013 - 10:16
Claire :
Ha meiden, tis mich un avontuur. super gaaf zo te lezen, maar ook wel spannend. Jullie maken in ieder geval van alles mee. hopelijk is mientje over de dip heen, maar jee, het zijn ook wel veel kilometers. succes met t vinden van een nieuwe werkplek. xx -
06 November 2013 - 17:03
Joyce E:
Heeey chickieee
Leuk reisverhaal weer! Jammer dat je nergens wifi hebt..
En omg hopenlijk overleeft mientje de reis. Ik denk dat ik mientjes raam al in had geslagen bij de 2de keer hihi. Heeel veel plezier nog! & maak veel.fotos zodat we mee kunnen genieten hihi
Xxxx -
06 November 2013 - 17:26
Peter Tillmann:
tja dan zit jer hier in de herfstregen en denkt...was ik maar die wegenwachter die jullie karrtejt kon fixen...of...ik wil ook wel zwemmen bij die watervallen...... geweldig leuk te lezen wat jullie meemaken was ik er maar bij met mijn nikon.... Go for it.. braaf zijn en laat die mooie verhalen maar komen..super -
10 November 2013 - 11:41
Jenna:
Hoi juf Esther
Fijn dat u het zo leuk heeft daar!!!
Ik hoop dat de rest van het jaar net zo gezellig wordt
-xxx-jenna -
17 November 2013 - 15:37
Antoinette En Peter Willems:
Hey meid wat een avontuur wat je allemaal schrijft.nou lekker tussesen de paarden geniet er maar van vooral op deze speciale dag laat je lekker verwennen op je verjaardag ja we zijn je niet vergeten ook al zit je aan de andere kant ha ha hartelijk gefeliciteerd groetjes. Liefs en nog een super fijne dag we schrijven ons nog -
18 November 2013 - 13:29
Jacky:
HOI ESTHER,
We vinden het leuk om je verhalen te lezen, en wat een lef om met Mientje de wildernis in tegaan
Ik zou het niet durven.
We wensen je een heel fijne VERJAARDAG, Gefeliciteerd en nog heel veel leuke jaren
Heel veel plezier nog en een goede reis.
LIEFS en GROETJES van saskia en joost en jacky -
19 November 2013 - 18:45
Jo:
Hoi Esther,
Proficiat en nog vele jaren in goede gezondheid.
Ben net terug van een paar dagen Berlijn.
Een indrukwekkende stad. Veel gezien en ervan genoten.
Groet Jo -
27 November 2013 - 13:18
Mariëtte:
Hallo Esther,
Ik heb eindelijk de tijd gevonden om al jouw verhalen te lezen. Tjeetje, wat maak jij veel mee...geweldig. En wat een prachtige foto's!!
Ik zie uit naar je volgende reisverhaal.
Lieve groetjes,
Mariëtte
-
30 December 2013 - 19:02
Tante Annie En Oom Paul:
Esther wij wensen jou een bijzondere en fijne jaarwisseling en weer een spectaculair 2014. Bedankt voor de herkenbare foto's uit Norseman wij hebben 27-12-13 bij Oma enorm genoten en herinneringen opgehaald met the sisters! Liefs en kusjes van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
